|
Wyjaśnienia do przepisów |
W związku z napływającymi do Ministerstwa Środowiska pytaniami dotyczącymi przepisów normujących zagadnienia ochrony środowiska przed polami elektromagnetycznymi emitowanymi do środowiska przez stacje bazowe telefonii komórkowej niniejszym przekazuję interpretację przepisów obecnie obowiązującej ustawy z dnia 27.04.2001r. Prawo ochrony środowiska ( Dz.U. Nr 62, poz. 627 z późn. zm. ), w zakresie dotyczącym emisji przedmiotowych pól elektromagnetycznych do środowiska oraz interpretację towarzyszących tej ustawie aktów wykonawczych, z prośbą o zapoznanie się, stosowanie i podanie do wiadomości starostom działającym na terenach województw administrowanych przez Panów Wojewodów : Zgodnie z przepisem art. 135 ustawy Prawo ochrony środowiska jeżeli z postępowania w oceny sprawie oddziaływania na środowisko, z analizy porealizacyjnej albo z przeglądu ekologicznego wynika, że mimo zastosowania dostępnych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych nie mogą być dotrzymane standardy jakości środowiska poza terenem zakładu lub innego obiektu, to min. dla instalacji radiokomunikacyjnej tworzy się obszar ograniczonego użytkowania. Poprzez standardy jakości środowiska rozumie się wymagania, które muszą być spełnione w określonym czasie przez środowisko jako całość lub jego poszczególne elementy przyrodnicze. Z art.122 ustawy Prawo ochrony środowiska wynika, że minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych w środowisku. Niniejszy przepis stanowi, że przedmiotowe dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych zostaną ustalone dla :
Zatem poziomów określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w sprawie szczegółowych zasad ochrony przed promieniowaniem szkodliwym dla ludzi i środowiska, dopuszczalnych poziomów promieniowania, jakie mogą występować w środowisku, oraz wymagań obowiązujących przy wykonywaniu pomiarów kontrolnych promieniowania - nie stosuje się w miejscach niedostępnych dla ludności. Fakt występowania w wolnej, niedostępnej dla ludności przestrzeni miejsc, w których gęstość mocy pola elektromagnetycznego jest wyższa od zapisanej w obowiązującym rozporządzeniu, nie jest tożsamy z przekroczeniem jakichkolwiek norm, ponieważ dla miejsc niedostępnych dla ludności norm takich po prostu nie ma. Decydujące znaczenie ma tutaj jedynie określenie wartości gęstości mocy pola elektromagnetycznego w miejscach dostępnych dla ludności, a więc np. na powierzchni terenu czy na balkonach budynków mieszkalnych, itp. Tym samym występowanie pól elektromagnetycznych o parametrach wyższych od dopuszczalnych w wolnej, niedostępnej dla ludzi przestrzeni, niezależnie od parametrów te pola charakteryzujących, nie jest uciążliwością w rozumieniu wymagań ( przepisów ) ochrony środowiska. Zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego warunkujące dopuszczalność lokalizowania inwestycji w zależności od zasięgu występowania uciążliwości, których źródłami są te inwestycje nie powinny być stosowane w odniesieniu do radiokomunikacyjnych inwestycji emitujących pola elektromagnetyczne o parametrach wyższych o dopuszczalnych, o ile pola te występują w miejscach niedostępnych dla ludzi. Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów obecnie obszar ograniczonego użytkowania tworzy się tylko w miejscach dostępnych dla ludzi, dla których są ustalone standardy jakości środowiska, i tylko wówczas gdy pomimo zastosowania dostępnych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych nie można ograniczyć ponadnormatywnego oddziaływania instalacji radiokomunikacyjnej. Natomiast w miejscach, gdzie przepisy nie ustalają standardów jakości środowiska, tj. np. w miejscach niedostępnych dla ludzi, niezależnie od parametrów występujących tam pól elektromagnetycznych, nie tworzy się obszarów ograniczonego użytkowania. Stacje bazowe telefonii komórkowej,
jak wynika z brzmienia przepisu art. 76 ustawy z dnia Prawo ochrony środowiska,
nie mogą być oddane do użytku, jeśli nie spełniają wymagań
ochrony środowiska, takich jak m.in. uzyskanie ustawowo wymaganych decyzji
określających zakres i warunki korzystania ze środowiska. Zatem pozwolenie
na emitowanie przez stacje bazowe telefonii komórkowej pól elektromagnetycznych,
tj. pozwolenie należące z mocy przepisu art. 180 pkt 5 i art.
234 pkt. 2 ww. ustawy do wymaganych decyzji, trzeba uzyskać przed pozwoleniem
na użytkowanie obiektu.
|